Woensdag 8/02/2012: Markt en voetbal

’s ochtends al vroeg wakker door de warmte. Stephanie en Anke gaan naar school maar wij moeten nog wachten tot we Miss Dora gesproken hebben. Als ontbijt staat er brood (sponsachtig fabrieken brood in plastic), een smeerkaasje dat we met 3 delen, bananen, watermeloen en ananas op het menu. Ik heb lekker ontbeten maar moet nog wat wennen aan de manier van drinken! Al het water zit hier in plastic zakjes van een halve liter. Je moet er een hoekje van afbijten om het vervolgens leeg te zuigen. De eerste keren hing ik telkens onder maar nu gaat het al beter!

Na het ontbijt probeerden we Miss Dora te bereiken. Te vergeefs. Dan maar Mister Kumla proberen maar die zat in Nigeria… Dan maar the housekeeper Mister Samuel die gelukkig wel bereikbaar was! Hij ging ons komen opzoeken in 20 minuutjes! In zijn afwachting hebben we het huis wat ‘proberen’ te kuisen. Overal ligt een dikke stoflaag door de zandstormen van de komende weken. We zijn er in geslaagd de vloer al iets properder te krijgen maar met een groot gebrek aan water lag dat iets moeilijker! Morgen tweede poging.

Na 4 uur komt Mister Samuel opdagen. Hij is ene vriendelijke man en belooft ons dat na het weekend alles in orde zal zijn. Ik ben eens benieuwd of dat ook volgens de Afrikaanse tijd zal zijn want anders zitten we hier binnen twee weken nog te wachten!

’s Middags zijn Anke en Stephanie terug en eten we jawel:brood met fruit en 1 smeerkaasje voor drie personen. Na het eten gaan we de huur van ons huisje betalen en trekken we naar de markt. Die is om de 5 dagen. Een beetje ene vreemde regeling vind ik omdat je dan altijd moet verder tellen wanneer de volgende marktdag is. Op de markt was het enorm druk. Zoveel mensen, geiten, stoffen, plastic potjes, groenten en fruit in 1 dun zandweggetje! Een beetje overweldigend was het dus zeker. Het voelde heel onwerkelijk en ik wilde er dus ook zo snel mogelijk weer weg. Volgende zondag poging twee. =)

Daarna was het tijd voor de voetbal! Halve finale Ghana-Zambia! Op een klein terrasje in Kpando was er een tvtje boven getoverd waar wij met zo’n 50 andere Ghanezen rond zaten. De Ghanezen waren enorm opgetogen. Vuvuzela’s hebben ze hier nog niet maar roepen kunnen ze wel, amai m’n oor! Het was een toffe wedstrijd met een non-alcoholisch biertje in de hand alleen jammer dat Zambia won. Het terras was dan ook in 2 seconde leeg en het lijkt of Kpando is nu in nationale rouw is.

’s Avonds aten we nog fried rice with spicy chicken. Lekker maar weer veel te veel! Onze nachtwaker krijgt dan de overschot waar hij telkens erg blij mee is en meeneemt in plastic zakjes om te verdelen met zijn nachtwakervrienden. Na het eten kijken we nog een filmpje en kruipen weer in ons bedje.

Donderdag 9/02/12: Wippen met Eyram

De ochtend en de middag verliepen weer het zelfde als de vorige dagen… Rustig ontbijten, naar het dorp voor brood en fruit, Xenia en ik die blijven volhouden aan 1 kokosnoot per dag, … Er begint al wat routine te komen in ons Afrikaanse leventje. Vooral alles rustig op het gemakje en wachten op meer nieuws van Miss Dora.

Tegen de avond krijgen we bezoek van ene Eyram (blijkbaar blessing in Ewe). Eyram is een student hier van het Techinical Institute en houdt van onverwachte bezoekjes, blijven doorpreken over god, bizarre gesprekken houden en vooral niet aanvoelen wanneer het tijd voor hem wordt om weer eens naar huis te gaan wat voor hilarische taferelen en ongemakkelijke stiltes, waar ik de slappe lach van kreeg, opleverden! Toen Isis de vrouw die ons eten brengt ons kwam verlossen wilde hij ons nog steeds niet verlaten en zou hij wel even voor de deur wachten tot we klaar waren… Het is ne vriendelijke jongen maar amai wat een plakijzer! Tijdens het eten kwam ook plots wonder boven wonder Miss Dora in hoogsteigen persoon naar ons huisje! Hallelujah! We mogen morgen naar haar komen om ons project te bespreken en een plan uit te werken voor de komende maanden! Ze was even snel weg als ze gekomen was maar ik ben toch enorm content!

Na het eten hebben we hem leren kaarten (wippen) wat enorm grappig was! Maar toen was het echt genoeg en hebben we hem met lichte dwang buiten gewerkt! Zowiezo dat hij hier morgen weer staat…