woensdag 8 februari 2012


Zondag 5 februari: Vertrek België à Ghana!

Vandaag zou het zover zijn! Samen met Lana en Xenia zou ik aan ons grote avontuur beginnen! Om 20 uur vanavond zou ons vliegtuig opstijgen naar Londen en vanuit Londen werd er dan verder gevlogen naar Accra. De dag zat dus nog goed vol gepland met laatste dingen inpakken, afscheid nemen, …  Om 11 uur ’s morgens telefoon van Lana. “Het vliegtuig naar Londen is afgelast, we moeten zo snel mogelijk naar Zaventem vertrekken om te kijken wat we moeten doen!” Paniek! Als een zot de laatste dingen in de koffer gepropt, afscheid genomen en vetrokken!
Toen we rond 13 uur eindelijk in de luchthaven waren stond er al een gigantische rij voor het loketje van Britisch Airways. Niemand wist goed wat te doen, er kon weinig info gegeven worden, als er dan al informatie was sprak die de vorige informatie weer tegen, … Kortom het was er één en al chaos maar we bleven dan maar gewoon in de wachtrij staan.  3uur later… Eindelijk is het aan ons. De vrouw achter het loket regelt ons een andere vlucht. We vliegen nu eerst naar Marokko en vanuit Casablanca naar Accra! Oef een oplossing!Het afscheid nemen van Mama, Papa en Simon veel moeilijk.  3 maanden lijkt plots heel erg lang als je op het punt staat te vertrekken. Er vloeiden wat traantjes maar overleefden het wel.
De vlucht van Zaventem naar Accra duurde ongeveer 3,5 uur. Het was een klein maar confortabel vliegtuigje, we kregen (redelijk lekker) eten en we zaten met z’n drietjes naast elkaar. De vlucht van Casablanca naar Accra was iets minder. Blijkbaar telden hier de regels rond handbagae plots niet meer en sleurden de mensen hun hele hebben en houden mee op het kleine vliegtuigje! Moe als we waren om 1 uur s nachts dan maar met de koffers op de schoot. 5 uur aan een stuk… Om half 2 weer eten (zelfde als daarstraks) maar we zijn niet zo erg hongerig meer.

Maandag 6/02/2012 Accra:

Wanneer we aankomen is het 5 uur Ghanese tijd. Onze koffers komen wonder boven wonder meteen aan! (hoera!) Maar dan moeten ze nog wel gecontroleerd worden. Grote struise Afrikaanse vrouwen bekijken al onze spulletjes en dan kunnen we verder. Onderweg komen we ook nog douane tegen die vinden dat we hen geld moeten geven (wat we dan uiteindelijk toch niet hoeven te doen) en heel veel taxi chauffeurs die ons allemaal in hun taxi willen steken! Wanneer we hen uitleggen dat we al ene taxi geregeld hebben van het Hansonic Hotel zeggen ze allemaal dat die niet zullen opdagen en dat ze er al naar gebeld hebben. Gelukkig zijn we vast beraden in geen enkele andere taxi als die van het Hansonic Hotel te stappen en blijven we bij ons stuk. Ondertussen bellen we zelf ook even naar het hotel en de taxi zal er binnne 20 min zijn. Net genoeg tijd om geld te wisselen denken we. Dat moeten we hier blijkbaar in de bloemen winkel doen. Nadat we al ons geld veilig wisselden zou de taxi er zo moeten zijn. 2 en een half uur later is hij er ook daadwerkelijk. De taxi is een klein busje (het best te vergelijken met iets waar wij in België schapen zouden vervoeren ofzo. Het is gammel, er zijn net 3 plaatsjes en alles rammelt. Het verkeer  in Accra is één grote chaos. Alle auto’s rijden door elkaar, fietsen ertussen, mesnen wandelen op de weg en iedereen claxonneert constant! De rit zou maar 15 min duren, na 1 uur komen we in het hotel aan. We trekken meteen de kamer in en slapen tot de middag. We zijn uitgteld! ’s Middags verkennen we de buurt rond ons hotel. Het is druk maar de mensen zijn erg vriendelijk. Wel moeten we nog erg wennen aan de temperatuur. Het is hier 33°C en benauwd warm. Ook is het opletten voor de enorme gatenaan de kant van de weg. De rioleringen liggen hier namelijk soms gewoon open! Voor de rest valt onze wandeling reuze mee en eten onderweg nog appelsienen en heerlijke een kokosnoot! Terug in het hotel is Lana ziek. We vermoeden van de hitte, medicijnen, appelsienen,…  Ook ’s avonds is het niet beter dus gaan Xenia en ik samen iets eten. De Ghanese keuken is erg pikkant maar valt zeker in de smaak! Wanneer we terug zijn hangt Lana Nog steeds boven de pot en besluiten we allen om vroeg in ons bed te kruipen. Het was een lange dag…

Dinsdag 7/02/2012

De wekker gaat al vroeg want om 8 uur komt de taxi ons ophalen. Lana is gelukkig al beter dus kunnen we samen aan de ontbijttafel gaan. Na een lekker ontbijtje is het 8 uur en gaan we voor het hotel op het terras zitten. Daar wachten we… en wachten we… tot om half 11 de taxichauffeur er was. Als ik al iets geleerd zou hebben op deze twee dagen is het toch wel dat je in Ghana veel geduld moet hebben!
De rit naar Kpando was er ook eentje om u tegen te zeggen. De Taxi was duidelijk niet voorzien op 3 reizigersters en valiezen. 3 koffers moesten op de achterbank waardoor er nog slecht 1 plek was om te zitten. Xenia zat dus op mijn schoot en Lana van voor onder een hoopje rugzakken. En dit alles weer voor de komende 5 uur! De rit naar Kpando zelf was wel heel mooi. Je zag het stedelijkere landschap van Accra veranderen in grote bossen met palmbomen, bananenbomen en uitgestrekte velden.
Toen we aankwamen werden we hartelijk verwarm door Anke en Stephanie. We installeerden ons met nodige muggennetten enz en gingen dan nog een kijkje nemen in het dorp. Kpando is een leuk dorp je dat gebouwd is rond 1 grote weg. Naast deze weg zijn allemaal kleine kraampjes en winkeltjes. We kochten er brood, ananas en bananen. Genoeg om morgen de ochtend mee door te komen. Als avond eten kookt de kokkin van de school voor ons en dat is best lekker!

6 opmerkingen:

  1. Mara, Een leuk en boeiend geschreven verslag! Probeer het zo vol te houden. We hebben er van genoten en zijn benieuwd naar meer. Dikke kussen, Kurt en Mandy.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. AMAI MARA, DAT KAN AL TELLEN. HET WORDT ZEKER EEN ONGELOFELIJK AVONTUUR. VEEL PLEZIER EN KUSSEN VAN DE PAP

      Verwijderen
  2. Hi Mara

    Heb al genoten van je verslag.. leuk dat we het allemaal zo wat mee kunnen volgen...moest ineens weer denken aan de uitdrukking : Een westerling heeft de klok maar de Afrikaan heeft de tijd !
    Reuze benieuwd naar de volgende dagen
    Dikke kus
    Sonja

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Mara,

    Ik heb net je spannende verhaal gelezen, amai je hebt al wel wat meegemaakt seg.
    Aan het tempo daar zal je ook nog wel moeten wennen!!

    lieve groetjes,

    An

    BeantwoordenVerwijderen
  4. lenaertssofie@hotmail.com9 februari 2012 om 12:48

    Hey Mara, leuk om je op deze manier wat te kunnen volgen!
    Je weet wat ze zeggen hé...geduld is een mooie deugd :-) !
    Zal je de komende maanden wel kunnen gebruiken hé.

    Groetjes en veel plezier!
    Sofie (Lenaerts)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hey Mara,

    Onze meisjes zijn altijd erg benieuwd naar je verhalen en foto's. Dat er een krokodil op school was, vonden ze toch wel eng! Wel leuk dat we je zo kunnen volgen. Nog veel succes en we kijken uit naar je volgende update!

    groetjes!
    Ellen & Nele
    Ann Beeckman

    BeantwoordenVerwijderen